من عجن بدم ودادک من عجن

اوراح اجن عنی صدودک من عجن

بیه حسبات اشتیاقک من عجن

ابفکری عجه ارایحات اورادات

(الشاعر ناصر ابو ماجد فرطوسی)

کله کله العمر یخلص کله فان

او کفو بل کلل اکلیله کله فان

 الکال مکیاله الکلایف کله فان

الکلف کفه الکال کلل مکلفات

(الشاعر ناصر ابو ماجد فرطوسی)

فت فته اتفت فت الفاتن فت فته

فت فوئادی الفات عنی فت فته

مـــنی فــات الحیل فاته فت فته

گلی فات الفات مات الفات مات

(الشاعر ناصر ابو ماجد فرطوسی)

شئنه نشوا اشعور منک ونـته شات

وصار صیف اشوگ عندی ونته شات

مااشت عنک یناهی ونـــــته شــات

ول یشت عن ولفه عگله شات شات

(الشاعر ناصر ابو ماجد فرطوسی)

لا انــیــــس الـــگلب یــمه لا نسات

ول ونــس ما تـــرک روحی لانـسات

لانی خمس احواس اعیش لانسات

اسات فات اوبــیـــه عات اسات سات

(الشاعر ناصر ابو ماجد فرطوسی)

لاتـخل بلخل ابخله خلی خلک خی ملک

عایش ابخیمت خیالک بی تخیل خی ملک

خاب ضنک یلی خاین خل اگلک خی ملک

یضل ولخابت اضنونه بـــس یدورل خـــایبات

(الشاعر ناصر ابو ماجد فرطوسی)

وحگ الــی اطلبت عفــواشیاها

ابحزن روحی فگد خلتی شیاها

شیاها الناس تتشمــت شیاها

زعم ماکو حچی والصگو بیه

حسین ابونواس حیدری

ضامی اتبع سرابک گمت لاما

حصل یروی الدلیل ویغث لاما

علیک اطروش ناهی ابعثت لاما

انفعتنی ابیــوم حاط الحتــف بیه

حسین ابونواس الحیدری

تــــگلی بــالک اتمرنی و فنک

روحی و گلبی چم مره و فنک

فنی ابغزل اشعـــرلک و فنک

تعشگنی و تضل تضحک علیه

حسن الحیدری

بــچینه و لا ابــو یمنه و لمنه

یوفغا الله الحزن جـانه و لمنه

عشنه ویل حزن لاچن ولمنه

یرید او یل حزن یطبگ سویه

گلبی الما یـــون لحــد و نلهوم

احبابی الذخر چانولی و نلهوم

عافونی ابغرب وحدی و نلهوم

الـــم و همــوم لوعات و اذیه

حسن الحیدری

یـــوسف یعتــذر منشاف لون البیک

ضل حتـه الجمالک یسجد الشیطان

فتت مره اعله شارع جننیت الناس

تــدری من وراک اتطلگت نسوان

حسن الحیدری

ویـــن اضمک گلی بلوا آنه ابتلیت

خــاف حدر الگاع اضمک تندحس

انتــــه کل الناس عطشانه علیک

ومن اگــولن عسل کلک تنلحس

حسین الحیدری

ریــــته یدوم عمری ویاک مادام

ریت اتشوف جفنی ایسیل مادام

تـــعال وشوفنی یا محب مادام

انفس یـــــمشی ویرد المنیه

حسن الحیدری

انته اجمل بشر عندی و انته اجمل ذکریات

تدری من یوم العفتنی یامحب بس احچی هات

آه من هـــــــــــــم الیالی کله هات

و شعری من ظیم العلیه کله هات

عشت مسجون ابحیاتی کله هات

و عیدو من سمعو ابهایه الشمات

حسن الحیدری 

عباس مو بس شهم لایج اله حامله

و اضعن هو الذی فارس اله حامله

وجیش یوم الغضب حوط علی حامله

طعم العسل بلحلگ خله علیهم یمر

شگها الصفوف البطل و عیونه تجدح یمر

اتصورت ذیچ الزلم حیدر علیهم یمر

عباس هذا البطل بیرغ علی حامله

(حمید البدوی)

ظبی الوادی الغده بحشای یرعه

من کـــوثر لما مرشــفت یرعه

اگله اگرب یگول الگرب یرعه

یرید وفر بــعیـــد وغـــدر بیه

( الشاعر مله فاضل السکرانی)

ما فاده الحچی الواشی وبله

یوشی وحلف بل کعبه وبله

آنه وناگتی و ناهی وبله

نبچی و للموادع غدت لیه

(الاستاد الکبیر ملا فاضل السکرانی)

ارلــی مامشن لل باطل ولخطین

اتواضع صابن اهدافـی ولخطین

مـاگــولن ذهب انـــی ولخطیــــن

خلقنه امنل ثره ربنــه ســــــویه

( الشاعر مله فاضل السکرانی)

بیـتـــک بالســـلف مابعــــد میــلن

وحبــــّـک لیش گلبک علـی میلن

اسگینـی من لماک العذب میلن

جمـر شوگک حرگنـی او عمل بیه

( الشاعر مله فاضل السکرانی)

الدنیـــــه خلـــــت اخطلها بطــــلها

و علی الحگ دوم مــــتجدم بطلها

 اهــــیه الـــی علـــــی بخلت بطلها

اشلـــــــون ابغیــــثها تهطل علیه

( الشاعر مله فاضل السکرانی)

حبیبي خیل هجرانک ترکباي

غدت وجفاک ألف علّه ترکباي

 الي لو ما تجي من أمشي ترکباي

 عله وجهي و یصیر اجنون بیّه

( الشاعر مله فاضل السکرانی)

ينخلات الوفــه الحالي تمرچن
و حســافه ايّامنه ألمُرَّه تمرچن
رياح العصـــر مارِدنه تمرچن
ابعواصف بَلَه و تِحترجَن سوِيَّـه

الشیعه التفخر ابحیدر علیها
علیها اتـقلده ابفعله علیها
ثوب الفخر ما یحله علیها
اذا متطرزه ابغیره و حمیٌة

یروحی ابطلب حگ شرعی دعینی
وعن حب غیر اهل طه دعینی
دوفـی ابدمچ الیسری دعینی
حب المصطفی و حـیدر وصیٌة

ابرحمتک کونت هلــــــکون یمکان
العذاب ابظل حنانک چیف یمکان
الخالی من وجودک وین یمــکان
حته ایصیر موقع سقـــــر لیــــــه

المجد بالعز عله من ظهر بسمه
نجم سعد التجٌله العرش بسمه
الفخر ثغـــره ابلطافه ابتسم بسمه
ابمولود النبی و حـیدر وصیٌه

یطاها بالمکارم بـحر فضلاک
وبالاخلاق انوصف و انعرف فضلاک
لون گلبک غلیظ وچـنت فضلاک
لما خضعت ارگاب امنالبریٌة

بجهلنه اعیوننه انصمٌن ولاذان
طرش میسمعن الــــــنخوة ولاذان
الـــشیم بالشر غزیناهن ولاذان
ابکهف مجد النبی و حیدر وصیٌه

المکارم للیودهن دوم ودیٌن
تحف عز یابن النه و شرف ودیٌن
المكارم خضرٌن بالدین ودٌین
ابسمه اخلاق المکارم سطع ضیٌه

تهت یالماجعلت حیدر علملاک
الــعلی ابعالی المجد چوچب علملاک
علی عــــــلٌاه معبوده علملاک
السمه و فضله السمه چالشمس ضیٌه

رایی و رایتی و عزمی وجودک
عضیدی و افخر ابباسک وجودک
انفضخت هامتک لجلی وجودک
عله ازنودک جره من غصب میٌه

بهوانه قیس یحبابی خلفنه
ابتلینه وتبتلی کثره خلفنه
خل اهلک لا تلومونی خلفنه
خل ابچی خل اون صبح ومسیه

الخلف هبط الزلم سلف هامات
الروح ابحاله المجروح هامات
حچو عن المجد ها عدل هامات
گلت یلا خلفنه العمل بیه

مظن بعد المشه یالگلب تلهب
رشه وبگصه الحشه نیران تلهب
جذب روحی الحبیب الراح تلهب
زعل وجعل مرض تهلات بیه

اخوی المنتخه ولا حمل شلی
ولا ضمد اجروحی وجرح شلی
شلی ابصحبته و ممشاه شلی
بخو الما یوم عصب جرح لیه

اهنا دسچب یها المغرورعبره
ومن های الگبور تخذ عبره
انصحک روی بحر العمر عبره
ابعگل وخلاق ومروه وحمیه

یلی تزور گبری تخذ عبره
منی ودسچب بکل حزن عبره
بحر جهلک بمرکب عگل عبره
وعمل زین لا تعمل ردیه

هویتک یلغزال انته مهند
عشگت شم ورد وجناتک مهند
اصدودک موت الی وصدک مهند
الصد من الصدود اهون علیه

الدنیه خلت اخطلها بطلها
وعله الحگ دوم متجدم بطلها
اهیه الی علی بخلت بطلها
اشلون بغیثها تهطل علیه

مر عزمی الیحرر چان بردای
انطفه وسیفی الصقیل انگلب بردای
انجرج جدمی ابمحنتی وعثر بردای
وکثر لومی اعله گومی الزرو بیه

أحِــب دوم أنظر إلجيده وريده
واحِب شَم وَجنِتَـه و شَمَّة وريده
يَلَاهــي إشْكثْر أوِد ناهي وريده
دخَلَّه ايزورني و يعطف علـــيه

ألِف طَرطَر دليــلي بسيف مَنطَر
دَم جَر سَل رِگــه الأجبال منطر
الگلب شَب گَب ثِگَب نيران منطر
إسمك ياعَفيف شعِمَل بـــــيه

الفقير المُفلِس إلمامَلَك شَيَّبْ
يَمنته شيِشْتِري و للأهَل شيّب
گِلِت للگال أبو العشرين شيّب
الطِفِل هليوم شَيْبَتّهْ الدَنَيَه

دَم دمعك دســيله لايسلــــــــمه
على الراح و على الله لايسلــمه
الهجر ماچان وعـدچ لايسلـــمه
الوَعَد چان الوصل قبل المنـــيَّه

گِطَع مِنّي سلامــه مايسلمه
و دَعه دم سيل دمعي مايسلمه
عَسَى الباري يَسَلمى ما يسلمه
السَعَى ابفرگاچ و أشعَل نار بيه

أصيـح إعلى الغزال إلتِفِت مايِل
تِفِت عَنّي و بعد سبعيــن مايل
ربه ابْمَرتَع حننيني و شَرَب مايل
حنان و خان طيبي و غِدَر بــيه

بالعز یخل خل تعله درنه
بالعز یخل خل تعله درنه
او دخل ینغسل بالغیره درنه
الضیفک هاون امضیفک درنه
ابسخه وچلمه هله وبسمه وتحیه

العشیره الدوم بس تگضی وطرها
بسفاهه الجهل طشرها وطرها
عماد او جود عزتها وطرها
العگل لیشیلها الهام الثریه

ابلوم اهلی بلانی اهواک وبلاک
ابهلک یا ریت لا ام الک وبلاک
الک ما ترهم ابلیاک وبلاک
حیاتی اوداعتک تصعب علیه

الذی عنده شهامه ونفس عندا
یموت ابو جعته ماخبر عندا
المهو بالطبع نشمی کون عندا
ملک قارون ماعنز خویه

حبيبي خيل هجرانک ترکباي
غدت وجفاک ألف علّه ترکباي
الي لو ما تجي من أمشي ترکباي
عله وجهي و يصير اجنون بيّه

يناهي إبشم وجنتک علي مــــــن من
لــــجل تنزاح علتي الغدت من مـــن
مني،إمنهلــــــک امن الناس من من
تخـــــطر يا ترف وگطـــــعت بيــــــه

غرامـه من يهـــل روحـــي لعتبــه
و ادور عليــه من عتبــه لعتبـــه
بگلبـــي عتــاب ما اعول لعتبـــه
و لما لگيته العتب شو ضاع ليه

من هجـرچ يسلمـه القلب هلاي
و عليچ من المحاجر دمع هلاي
مغيبچ بطــه و طول ليش هلاي
دشرگي ابعجل يا شمسي المضيه

جسرعمرک ولو هُو گصير عبره
بعگل وإسچب عله أهل الجهل عبره
من أفعال الدّهر دِتّخذ عبره
غِدَر بِالشّرعبت بيهم حميّه

(الشاعر الکبیر مله فاضل السکرانی)

بيت ابوذية لملا فاضل السكراني

يناهي ابشم وجنتك علي من من

لجل تنزاع علتي القدت من من

مني امنهلك امنلناس من من

تخطر ياولف وكطعت بية

وحبــــّـک لیش گلبک علـی میلن

اسگینـی من لماک العذب می لن

جمـر شوگک حرگنـی او عمل بیه

(مله فاضل الســــــکرانی)

یگولون الظلم میدوم هدام

وکثیره ابیوت لاهل المجد هدام

ایود  ویرید الستعمار هدام

یجری ابکل صباح کل مسیه 

عسمه اشلون ماذبهه مسلتی

براس الخصف ونکسرت مسلتی

عفیه اعلیچ یاعین مسلتی

دما اوشمتتی اعدای بیه

الفخر لا للیگلک چان یدی

سخی وکل وکت للمعروف یدی

الفخر للگال تشطر کرم یدی

ووفیت الما وفوا وللوفو لیه

مله فاضل السکرانی

شاعر الملا فاضل بن یعقوب السکرانی الطائی: شاعر مجید من اشهر شعراءالاهواز ولد فی (الفلاحیة) سنة 1340 هـ.ق الموافق سنة 1302ش.هـ و هی مدینة تاریخیة لم تخلو عبر تاریخها من الادباء و الشعراء والمؤرخین و اللغویین ابرزهم ابن السكیت الاهوازی و الحاج هاشم الكعبی الدورقی و غیرهم. كان شاعرنا منذ طفولته مولعا بالشعر والادب و یحضر الاحتفالات الادبیة التی تقام بالمناسبات و یسمع من شعرائها و أدبائها الأناشید الأدبیة والتواشیح الدینیة. نظّم الشعر فی مبکر عمره و هو فی سن الحادی عشر حتى اصبح شاعرا کبیرا و تفنن فی نظم الابوذیة حتى سمی بعمید الابوذیه. و قد تجاوزت شهرته الحدود الایرانیة فشعره فی غایة الحسن و الجمال من حیث النظم الفنی و الصور الشعریة الجمیلة حتى بلغ مستواه الفنی الى ما انشده کبار الشعراء فی الوطن و خارجه على رقة و عذوبة اشعاره الشعبیة. وصل الیه الشعر وراثة من ابیه و مجالسته مع الادباء و انتقل الى ابناءه. له اكثر من 2500 بیت شعر فی الوجدانیات و الاخلاقیات و الاجتماعیات و الهجاء و الرثاء. نبذة مختصره عن حیاة الشاعر بقلم نجله الشاعر مهدی السکرانی: انه الشاعر المعروف والأدیب الموصوف الأستاذ فاضل بن المرحوم یعقوب السكرانی و إن شهرته بین الناس و وفی اواسط المجتمع مله فاضل السكرانی إن كنیته أبو مهدی فاسمه تفصیلا هو : فأضل بن الحاج یعقوب بن الحاج عاشور بن سكران بن عثمان بن محمد بن احمد بن فیحان بن سیحان بن ثابت و ثابت هو بطن من بطون شمر الطائیة القحطانیة الغنیة عن التعریف .  ولد صاحب الدیوان فی الدورق (الفلاحیة) و إن تاریخ میلاده كان فی غرة محرم الحرام سنة1340 هجریة قمریة الموافق سنة 1302شمسیه . كان شاعرنا منذ طفولته مولعا بالشعر والادب و یحضر الاحتفالات الاجتماعیة التی تقام بالمناسبات یسمع من شعراء ها و أدبائها الأناشید الأدبیة والتواشیح الدینیة . تعلم فی بدایة طفولته القرائة الصحیحة للقران الكریم على ید احد الملالی المعروفین فی المنطقة إذ لم تكن آنذاك توجد مدارس للتعلیم بعد ذلك تعلم كتابة الخط العربی و قرائة أنواع القصائد الشعریة و حفظها و طریقة انشادها علی ید أستاذه الفاضل المرحوم السید رضا بن المرحوم السید صالح ابراهیمی رحمة الله علیه و فی الواقع كان سیدنا المذكور معروفأ بحسن الأخلاق والفضل و جودة الخط و كان یود التعلیم والتهذیب لكافة ابناء الحارة فله الفضل الأكبر على شاعرنا اذ هو الحجر الاساس لبناء شخصیته الادبیة و الثقافیة و فی سن الثامنة من عمره دخل المدرسة التی فتحت اول مرة فی تاریخ الدورق و فی سنة 1315 شمسیة حصل على شهادة الصف السادس الابتدائی بتقدیر عال و كانت هذه الشهادة انذاك تعد اكبر شهادة دراسیة. اكتسب شاعرنا موهبته الشعریة اضافة غریزته الذاتیة اکتسبها وراثة من والده الشاعر المرحوم الحاج یعقوب السكرانی.اخی القاری كما ذكرت انفا كانت لشاعرنا نشاطات ادبیة و محاضرات اجتماعیة واسعة و قد سجلت له ذكریات مشهورة و مواقف مشكورة فی المناسبات العامة و الخاصة كالموالید و الوفیات وفی جمیع المجالات.نعم كانت هذه نبذة مختصرة عن حیاة شاعرنا الاستاذ ملا فاضل بن المرحوم یعقوب السكرانی المعروف بشخصیته المرموقة امعززة اطال الله عمره الشریف و كثر من امثاله و قبل ان اودعك ایها القاری الكریم بقی لی ان اقول لك و بكل صدق و اخلاص ان لشاعرنا الكبیر الفضل و كل الفضل لما قام به من تضحیات جسام على مدى هذه الفترة الطویلة من عمره فی توسیع رقعة لغة الشعر و تنوعها و تطورها اذ صارت بفضله الكثیر من ابناء بلده شعراء تعلموا منه اوزان الشعر و معانیه فمن كان منهم بالامس لا یقیم وزنا للشعر و لا یدری ما طعمه وما لذته قد اصبح شاعر و عاشقا للشعر ینهل من معینه و یأكل من ثمار جنانه بكل رغبة و لهفة و اشتیاق و شكرامهدی ملا فاضل السكرانی